Jesaja 35 : 1 - 10

1. De woestijn en het dorre land zullen zich verblijden, de steppe zal juichen en bloeien als een narcis;
2. zij zal welig bloeien en juichen, ja, juichen en jubelen. De heerlijkheid van de Libanon is haar gegeven, de luister van de Karmel en van Saron; zij zullen aanschouwen de heerlijkheid des HEREN, de luister van onze God.
3. Sterkt de slappe handen en verstevigt de knikkende knieen.
4. Zegt tot de versaagden van hart: Weest sterk, vreest niet; zie, uw God zal komen met wraak, met de vergelding Gods; Hij zal komen en Hij zal u verlossen.
5. Dan zullen de ogen der blinden geopend en de oren der doven ontsloten worden;
6. dan zal de lamme springen als een hert en de tong van de stomme zal jubelen; want in de woestijn zullen wateren ontspringen en beken in de steppe,
7. en het gloeiende zand zal tot een plas worden en het dorstige land tot waterbronnen; waar de jakhalzen verblijven en legeren, zal gras met riet en biezen zijn.
8. Daar zal een gebaande weg zijn, die de heilige weg genaamd wordt; geen onreine zal die betreden; maar hij zal alleen voor hen zijn; reizigers noch dwazen zullen erop dolen.
9. Daar zal geen leeuw zijn en geen verscheurend dier zal daarop komen; zij worden daar niet gevonden. Maar de verlosten wandelen daarop;
10. de vrijgekochten des HEREN zullen wederkeren en met gejubel in Sion komen; eeuwige vreugde zal op hun hoofd zijn, blijdschap en vreugde zullen zij verkrijgen, maar kommer en zuchten zullen wegvlieden.

Soms zijn we moedeloos. We zien overal tegenop. Alles is ons te veel. En daarom pakken we niets ferm aan. We hebben geen doorzettingsvermogen. De geestkracht is weg door voortdurende druk en aanhoudende drukte. Onze handen worden slap en onze knieën gaan knikken.

Ook kunnen onze lichaamskrachten wijken, door ouderdom of ziekte. We worden snel moe en beverig. Elke inspanning maakt de ledematen loom en zwaar. We moeten vaak rusten, anders gaat het mis. Onze handen en knieën verslappen. We kunnen ook hele rake klappen in het leven krijgen. De een moet zijn of haar geliefde afstaan aan de dood. Een ander wordt in deze soms harde maatschappij op niet zo'n fijne manier uitgerangeerd. Bij een derde is het vertrouwen beschaamd en de liefde gekrenkt. Een vierde is niet meer heer en meester over zichzelf, omdat verslavende middelen of slechte gewoontes hem de baas zijn geworden.

Ach, er kan zoveel gebeuren, waardoor sterke, werkzame handen slap langs het lichaam gaan hangen. En waardoor rechte, stevige knieën gaan trillen als een rietje.

Ook wat ons geloof betreft steken we dan niet altijd even actieve handen uit de mouwen en staan we niet altijd even stevig op onze benen. Soms zijn we God niet gehoorzaam. Soms maakt ons vertrouwen in Hem plaats voor twijfel en vertwijfeling. Soms belemmeren donkere wolken ons het uitzicht op Hem, die steeds het Licht der wereld voor ons zijn wil. Dan is ons geloven slap en wankel.

Het volk Israël verkeert al heel wat jaren in ballingschap te Babel. Men begint er moedeloos onder te worden. De hoop op terugkeer naar Israël wordt steeds flauwer. Men kan eigenlijk niet meer geloven, dat God, die hen zo zwaar gestraft had, opnieuw met zijn ontferming en genade naar hen toe zou komen. Men durft er niet meer op te vertrouwen, dat de Here nog een grote toekomst voor hen heeft weggelegd, wonderlijke reddende daden aan hen kan verrichten en al zijn van ouds gedane beloften zal vervullen. Men stelt zich tevreden met een karig, onderdrukt leventje als tweederangs burger in Babel. Het volk van God kan niet beter uitgebeeld worden dan met slappe handen en knikkende knieën.

Maar dan mag Jesaja tot hen Gods verrassende en bemoedigende boodschap gaan brengen. Voor hen, die geen weg terug zien, zal er een gebaande weg zijn. De Here zal dat wonder geven aan allen, die aan Hem hebben vastgehouden. "De vrijgekochten des Heren zullen weerkeren en tot Sion komen met gejuich." En dan zal God zijn voile heil geven. Heil aan het land, want de woestijn zal bloeien als een roos en de dorre grond zal springaders van water kennen. Heil aan de mensen, want de ogen der blinden en de oren der doven zullen geopend worden, de kreupele zal springen als een hert en de tong van de stomme zal juichen. En omdat dit heil wacht, sterkt daarom de slappe handen en verstevigt de knikkende knieën, zo roept Jesaja op. Weest sterk. Vreest niet. De weg tot behoud ligt Gode zij dank voor u.

Door Jezus Christus is die weg ten volle gebaand. Hij is de weg, de waarheid en het leven, d.w.z. de waarachtige weg naar het Leven. Hij luidde de komst van het volle heil in. Hij liet de voortekenen ervan zien door blinden de ogen te openen, doven het gehoor te geven, lammen te laten wandelen. Waag het daarom met Hem. Zoek bij Hem verlossing. Klamp je aan zijn evangelie vast. Sterk op deze manier je slappe handen en verstevig zo je knikkende knieën. Door het geloof in Jezus is er weer moed te ontvangen. Je pakt de zorgen en problemen weer kloek aan. Je staat mentaal weer wat steviger op de benen. Want er is een God, die je daartoe opwekt. Er is een God, die de weg baant door de woestijn van nood en verdriet heen naar het land van Zijn vrede, vrijheid en geluk. De grootste zondaar vindt bij Hem vergeving. Hij kan je ook uit de diepste put van ellende trekken.

Zalig wie de gebaande weg gevonden hebben. “blijdschap en vreugde zullen zij verkrijgen, maar kommer en zuchten zullen wegvluchten.”