Mattheüs 4 : 1 - 11

1. Toen werd Jezus door de Geest naar de woestijn geleid om verzocht te worden door de duivel.
2. En nadat Hij veertig dagen en veertig nachten gevast had, kreeg Hij ten laatste honger.
3. En de verzoeker kwam en zei tot Hem: Indien Gij Gods Zoon zijt, zeg dan, dat deze stenen broden worden.
4. Maar Hij antwoordde en zei: Er staat geschreven: Niet alleen van brood zal de mens leven, maar van alle woord, dat uit de mond Gods uitgaat.
5. Toen nam de duivel Hem mede naar de heilige stad en hij stelde Hem op de rand van het dak des tempels,
6. en zei tot Hem: Indien Gij Gods Zoon zijt, werp Uzelf dan naar beneden; er staat immers geschreven: Aan zijn engelen zal Hij opdracht geven aangaande u, en op de handen zullen zij u dragen, opdat gij uw voet niet aan een steen stoot.
7. Jezus zei tot hem: Er staat ook geschreven: Gij zult de Here, uw God, niet verzoeken.
8. Wederom nam de duivel Hem mede naar een zeer hoge berg en hij toonde Hem al de koninkrijken der wereld en hun heerlijkheid,
9. en zei tot Hem: Dit alles zal ik U geven, indien Gij U neerwerpt en mij aanbidt.
10. Toen zei Jezus tot hem: Ga weg, satan! Er staat immers geschreven: De Here, uw God, zult gij aanbidden en Hem alleen dienen.
11. Toen liet de duivel Hem met rust en zie, engelen kwamen en dienden Hem.

Wat staat dat opvallend, ja beangstigend dicht bij elkaar! Geleid door de Geest. Verzocht door de duivel. De Heilige Geest en de onheilige geest worden in nauw verband met elkaar gebracht. De Geest jaagt de Here Jezus naar de hinderlagen van de duivel toe. Hij stuurt Jezus de gevaarlijke vuurlinie in. Je zou haast schamper zeggen: van je vrienden moet je het maar hebben. In plaats dat de Geest Jezus bewaart voor allerlei gevaren en verzoekingen, stuurt Hij Hem de woestijn in. Het oord, waar de demonen huizen.

Waarom doet de Geest dat? Wel, Hij is ongeduldig. Hij wil uit de patstelling raken en snel naar de grote beslissing toesturen. De strijd tussen Jezus en de boze moet maar eens losbranden, want alleen daaruit kan een overwinnaar tevoorschijn komen. Alleen in de strijd kan Jezus zijn vijand onder zich krijgen.

En zo is het gelukkig ook gegaan. Jezus heeft aan de verzoekingen weerstand geboden. Hij is volkomen gehoorzaam aan zijn Vader gebleven. En daardoor kon Hij heilig leven en onschuldig aan het kruis sterven tot verzoening van onze zonden.

En deze overwinning op de duivel leidde ook de grote en definitieve overwinning in. Het leek dwaas en gevaarlijk van de Heilige Geest om Jezus in het strijdperk te sturen, waar de duivel al klaar stond, maar het was wijs en goed. Daar zit ook een les in voor ons eigen geloofsleven. We kennen allemaal onze periodes van aanvechting en verzoeking. Onze zwakke momenten. Soms is ons hart vol onrust. We dreigen alle moed en vertrouwen in God te verliezen. We zien alles somber in. Donkere wolken van zwaarmoedigheid drijven in ons hart. Het kan zonder oorzaak zijn of ook met een duidelijke reden: tegenslag in ons werk, werkloosheid, eenzaamheid, spanningen in ons gezin, ziekte, rouw. Zo kan de duivel hevig schudden aan ons geloof in de Here, onze overgave aan de Here.

Of er is iets, dat ons lokt. We worden er sterk naar toe getrokken, terwijl we best weten, dat het gevaarlijk voor ons is.

Jongelui, hoeveel verleidingen komen ook niet op ons af? Om naar discobars of andere gelegenheden te gaan, waar we volstrekt niet thuis horen. Om verkering aan te gaan met iemand, die niets van de kerk wil weten. Maar ook ons ouderen laat de duivel niet met rust. Hij wil ons uit ons geestelijk evenwicht halen. Hij wil maken, dat we God niet gehoorzaam zijn. Hij wil ons ten val brengen.

Wie die gelooft ziet deze vijanden niet bij zich bezig? Wie moet niet voortdurend een strijd tegen hen leveren? En in die periodes van verzoekingen is het ons vaak bang te moede. We hebben dan zo'n klein hartje. We voelen ons machteloos tegen die sterke vijand.

Maar juist dan is het tijd om ons af te vragen, wie ons in deze situatie gebracht heeft. Het is mogelijk de Heilige Geest, die ons een duw gegeven heeft het strijdperk in. Omdat alleen in de strijd ons geloof sterker kan worden en onze weerbaarheid tegen de boze kan groeien. Omdat alleen in de strijd moed en vertrouwen geboren kunnen worden en gehoorzaamheid geleerd kan worden. Als we uit ons zelf naar gevaarlijk terrein gaan, zullen we de strijd verliezen en in de greep van de boze terecht komen. Als het echter niet onze bedoeling is, maar we toch in het strijdperk terecht komen, geleid door de Geest, dan zal het niet uit de hand lopen. Dan zal de duivel net zoveel speelruimte krijgen als de Geest toelaat en niets meer. Dan zullen we geestelijk sterker uit de strijd tevoorschijn komen. Met meer inzicht. Meer evenwichtigheid. Dan zijn we in de hitte van de strijd gelouterd zoals zilver en goud door het vuur gelouterd worden. Dan heeft door de tegenwind de boom van ons geloof zijn wortels nog dieper en hechter in de bodem van ons hart gehecht. En als we soms uit zwakheid in zonde vallen? Dan hoeven we aan Gods genade niet te vertwijfelen. De genade, die is verworven door Jezus Christus, onder andere, toen Hij aan de verzoekingen weerstand bood in de woestijn.