Handelingen 2 : 47

Gemeentegroei

En de Here voegde dagelijks toe aan de kring die behouden werden.

Dat is een zwak punt in deze tijd, want veel gemeentes groeien niet maar worden kleiner. Er worden minder kinderen gedoopt. Er worden minder mensen tot lidmaat bevestigd. Er laten zich meer mensen uitschrijven. Komt er iemand bij, dan is het uit een andere plaats door verhuizing of uit een andere kerk door overschrijving. Zelden gaat het dan om iemand die niet kerkelijk was of een heel andere godsdienst had beleden. Dominees preken tegen veel lege banken. Kerkgebouwen worden afgebroken.

Vlak na de uitstorting van de Heilige Geest op Pinksteren was dat heel anders. Toen maakte de jonge gemeente een onstuimige groei door. Ze kreeg dagelijks nieuwe leden. Niet jaarlijks, maar dagelijks! We zijn geneigd dat te wantrouwen. ‘t Was zeker een nieuwtje, een modeverschijnsel om christen te worden. Men ging op elkaar af. Men liep snel warm voor Jezus, maar ‘t zal wel weer even snel afkoelen. Zo vellen we echter zonder reden een negatief oordeel over deze nieuwe gemeenteleden. En, nog erger, zo halen we het werk van God omlaag. Want het ging echt om mensen die behouden werden, die aan het verlossend werk van de Here Jezus deel kregen door de Heilige Geest. Letterlijk wordt de toevoeging van ‘de geredden’, ‘de verlosten’ gemeld. En het wordt als een werk van de Here gezien. De Here voegde toe. En wat de Here doet is niet voor even, maar houdt stand. Een grote kans, dat u eens door een administrerend kerkvoogd – nu kerkrentmeester - of een kerkelijk bureau bent toegevoegd tot het ledenregister van de kerk. Maar oneindig veel belangrijker is of we door de Here zijn ingeschreven in de kring, de gemeente, die behouden wordt. En dat is geen formaliteit, maar merk je aan den lijve. Het is het zeer ingrijpende werk van de Pinkstergeest. Hij overtuigt je in de eerste plaats van zonde, gerechtigheid en oordeel. Hij doet je beseffen, dat je met je leven zo niet verder kan. Hij zet je stil en Hij zet je vast. Net zoals met de hoorders van de Pinksterpreek van Petrus gebeurde. Ze werden verslagen in hun hart en riepen: wat moeten we doen? Kent u dat? Wat moet ik doen om mijn vastgelopen leven weer op het rechte spoor te krijgen? Wat moet ik doen om mijn zonden, waar ik geen raad mee weet, kwijt te raken? Hoe vind ik een genadige God?

Maar die Geest geeft ook geopende oren voor de boodschap van Gods liefde en trouw in Jezus Christus. Die Geest drukt ons Christus op het hart, legt ons Christus in het hart. Die Geest leert ons ja en amen zeggen op Gods rijke beloften. Die Geest geeft ons het diepe vertrouwen, dat de Here ons niet verloren laat gaan. Die Geest overlaadt ons met blijdschap om God en geluk bij God. Die Geest doet ons ook van harte gehoor geven aan de oproep tot bekering en levensvernieuwing. We worden veranderde en steeds veranderende mensen. We gaan ook steeds meer God prijzen in gedachten, woorden en daden. Er wordt ook steeds meer aan ons leven zichtbaar, dat de Geest ons rein en heilig maakt. O, zelf zien we het niet. Zelf blijven we zeggen: ik, ellendig mens, het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade dat ik niet wil, dat doe ik. Maar anderen zien het wel. En horen het ook uit onze mond. De gaven van de Geest ontplooien zich tot eer van God en tot heil van de naaste. Kijk, dat zijn de ware kenmerken van de ware toevoeging tot de ware gemeente van God.

En die Geest werkt nog. Die Geest is nog in staat om dagelijks tot die gemeente toe te voegen. Of hebben we Hem zo bedroefd en uitgeblust, dat Hij nu nagenoeg vertrokken is en vooral elders in de wereld werkt en voor groei zorgt? Geve God, dat Hij het ook in Nederland en in ons stadje nog mag doen en weer mag doen. Geen groei van een kaartenbak alleen, van papieren leden, maar van levende leden. En de Here voegde dagelijks toe aan de kring, die behouden werden. Voegt Hij vandaag u toe, jou toe? Gebruikt Hij daarvoor deze overdenking?