Psalm 2 : 10

Een verstandige koning

Daarom, koningen, wees verstandig

Als ik dit schrijf ligt de troonswisseling nog vóór ons. Als u dit leest hebben we die achter ons. Ik hoop dat we er met blijdschap en dankbaarheid op kunnen terugzien. Ik bid om Gods zegen voor ons land en onze nieuwe koning en wek u op om dat ook te doen. Het is hierbij natuurlijk onze wens, dat onze nieuwe koning verstandig zal zijn. Maar wat houdt dat in? Dat hij geen domme dingen meer zegt of doet? U begrijpt, een zinspeling op wat Maxima zei bij de bekendmaking van hun verloving: je was een beetje dom. Hij had immers uit een brief van Videla geciteerd. Ach. Wie doet nooit iets doms? Willem Alexander gaf toen zelf ook al direct toe: dat was stom. En zo'n erkenning was toch weer heel verstandig.

Wat bedoelt de dichter van psalm 2 als hij de koningen oproept om verstandig te zijn? Hij denkt dan aan een verstandige houding tegenover 'de Heer en zijn Gezalfde'. Dus tegenover Israëls God en zijn op Sion door Hem aangestelde en zelfs als zoon geadopteerde koning van Israël. Vanuit onze christelijke visie gezegd: tegenover God en zijn Zoon Jezus Christus.

Voor een uitgestrekt rijk in het oude oosten was de komst van een nieuwe koning altijd even een onzekere en zwakke periode. Dus de aan hen onderworpen volken en hun vazalkoningen zagen dat als een goede gelegenheid om in opstand te komen. Dat gebeurde bijvoorbeeld in Babylonië en Egypte. Mogelijk ook in Israël toen het machtig was. De dichter stelt het zich in ieder geval zo voor.

Maar waarom woeden dan de volken en komen de koningen in verzet? Waarom willen ze hun juk afwerpen en zich van hun boeien bevrijden? Dat is zo dom! De opstand wordt onherroepelijk met harde hand neergeslagen door de woedend geworden grootvorst. Je kunt je veel beter onderwerpen. De nieuwe vorst hulde gaan brengen en eer bewijzen door zijn voeten te kussen. Dat noemt de dichter verstandig. Want: 'gelukkig wie schuilen bij hem'. Wie dus onder de bescherming van deze grootvorst hun eigen volk leiden.

Wanneer is een koning dom? Ik breid het uit. We zijn tenslotte allemaal onderkoningen van God, aangesteld om zijn schepping te beheren. Wanneer zijn wij dom? Als we naar niemand willen luisteren en eigen heer en meester willen zijn. Als we rebels onze eigen zin doordrijven, desnoods met geweld. Als we macht en rijkdom voor ons zelf zoeken. Als we doen of alles er voor ons is en voor de bevrediging van onze behoeften en begeertes. Als we tegen Gods wetten en geboden ingaan. Als we anderen uitbuiten en onderdrukken. Dan zijn we niet een beetje, maar heel erg dom. En komt het ons duur te staan.

Wanneer is een koning verstandig? Wanneer zijn wij verstandig? Als we God eren en hulde brengen. Als we met zijn oppermacht rekening houden. Als we ons vrijwillig aan Hem onderwerpen. Als we om zijn bescherming vragen. Als we zijn geboden respecteren.

Al denkend aan de grote Koning Jezus Christus kunnen we dat nog verder invullen. Een koning is verstandig en wij zijn dat als we ons leven wijden aan ons verlangen naar rechtvaardigheid in de samenleving, ons verlangen naar vrede en vrijheid voor iedereen, ons verlangen naar hulp voor de hulpeloze, troost voor de verdrietige medemens. Als we uit zijn op vergeving en een nieuw begin voor zondaren.

We wensen onze nieuwe koning van harte toe, dat hij op deze wijze verstandig zal zijn, tot zegen van ons volk. Hij mag best soms een beetje dom zijn. Hij is ook maar een mens. Als hij daarna zijn gezond verstand maar weer terugkrijgt. Het verstand van een onderkoning, die zijn houding weet tegenover de Opperkoning.

En laten we allemaal onder zijn koningschap de domheid, waartegen de dichter van psalm 2 waarschuwt, proberen te vermijden en de verstandigheid, waartoe hij opwekt, in woord en daad aan elkaar tonen. Leve de koning. Hoera. Leve de Koning. Halleluja.