1. Voor de koorleider. Van David.
   De dwaas zegt in zijn hart: Er is geen God. Zij bedrijven gruwelijke en afschuwelijke misdaden, niemand is er, die goed doet.
2. De HERE ziet neder uit de hemel op de mensenkinderen, om te zien, of er een verstandig is, een, die God zoekt.
3. Allen zijn zij afgeweken, tezamen ontaard; er is niemand die goed doet, zelfs niet een.
4. Hebben zij dan geen kennis, al die bedrijvers van ongerechtigheid die mijn volk opeten, als aten zij brood? De HERE roepen zij niet aan.
5. Daar overvalt hen de schrik, want God is bij het rechtvaardig geslacht.
6. Het voornemen van de ellendige kunt gij wel beschamen, maar de HERE is zijn toevlucht.
7. Och, dat uit Sion Israels redding daagde! Als de HERE een keer brengt in het lot van zijn volk, dan zal Jakob juichen, Israel zich verheugen.

't Wordt recht voor de raap gezegd of gesuggereerd. Maar 't is in ieder geval het gevoel van de grote massa. 't Is de geest van deze tijd. Dat het uit de tijd is om in God te geloven. Wie dat doet, loopt achter, is dom, is dwaas. De dwaas zegt in zijn hart: er is een God. Want het is toch dwaas om te geloven in iets, dat je niet ziet. 't Is dwaas om je bang te laten maken door waarschuwingen en dreigementen uit een heel oud boek. Om je leven in een keurslijf te persen van geboden en vooral verboden van een God, die je nog nooit bent tegengekomen. 't Is dwaas om je allerlei dingen te onthouden en niet van dit leven volop te genieten op voorschrift van een of andere God, die niet bestaat. 't Is dwaas om je in zorgen en verdriet met allerlei fraaie sprookjes zoet te laten houden. 't Is dwaas om te denken, dat er nog iets na dit leven is, er een God is die daarvoor zorgt. Dood is dood. En wat hebben wij mensen niet allemaal door onderzoek gevonden. Natuurkundige wetten, die precies kloppen. Bijvoorbeeld de evolutietheorie. Dat alles zich uit zeer primitieve levensvormen door aanpassing aan de omstandigheden ontwikkeld heeft. Ook psychologische wetten. Bijvoorbeeld die van de projectie. Dat wij, omdat we onze eigen onmacht niet kunnen verwerken, van een macht boven ons gaan dromen, die ons helpt en die wij zelfs naar onze hand kunnen zetten. Kortom, als je maar even je gezond verstand gebruikt, geloof je niet, dat er een God bestaat.

Dit alles zet ons christenen in deze tijd onder zware druk. Daar kunnen ook nog grote problemen bij komen. Onverhoorde gebeden. Of ook buien van zwaarmoedigheid. Dan klinken ook van binnen stemmen: waar is God nu? Bestaat Hij wel?

Maar onze psalmdichter zingt daar uitdagend tegen in en nodigt ons uit mee te zingen. De dwaas zegt in zijn hart: er is geen God. En uit het verband blijkt, dat onze dichter vooral aan de zedelijke gevolgen van het ongeloof denkt. 't Is dwaas om je leven in eigen hand en voor eigen rekening te nemen, om 'geen God en geen meester' boven je te willen. 't Is dwaas om te denken: ik doe gewoon wat ik wil en niemand maakt me wat. 't Is dwaas om ervan uit te gaan, dat je niet onder Gods oordeel valt en geen rekenschap tegenover Hem hoeft of te leggen. Want met dit levensbeginsel is ethisch gezien het hek van de dam. Dan kan er op de duur van alles mee door. Want dan wordt je geweten niet meer door de brandstof van je geloof gevoed en gaat het uiteindelijk niet meer bij de ergste zonde branden.

Ik ben bang, dat we dat ook om ons heen zien. Atheïsme en ongeloof breiden zich steeds verder uit. En tegelijk gaat het oprekken van de normen en de verwording van de zeden door. Wie denkt, dat er geen God is, heeft geen ethisch beginsel buiten en boven zich, maar heeft alleen zichzelf, zijn eigen wil en begeerte, als beginsel van handelen.

Natuurlijk suggereren we hiermee niet dat onkerkelijken per definitie slecht zijn en kerkelijken heel braaf. De dwaas zegt in zijn hart: er is geen God. 't Gaat dus om wat er in ons hart leeft. Er zijn mensen, die met een grote mond op de kerk afgeven, maar een heel 'klein' hartje hebben en in hun doen en laten wel degelijk met een oordelende instantie boven zich en in hun geweten rekening houden. En er zijn mensen, die de mond vol hebben over God, maar in hun hart met Hem helemaal geen rekening houden. En laat ik het maar wat uitdagend zeggen: misschien zijn de eersten wel geloviger dan de laatsten.

Kortom, 't is nog niet zo dwaas om elke dag te leven in het diepe besef dat er een God is. De God van de bijbel en de Vader van Jezus Christus. De heilige en rechtvaardige God, die toornig is over de zonden, maar ook de liefdevolle en genadige God, die de berouwvolle zondaar vergeeft en redt. 't Is eigenlijk dwaas om zo iets heerlijks niet te geloven.