De website van Arie Tromp

Jesaja 35 : 1 De woestijn in bloei

Psalm 150 : 6


Wil je eerst het gedeelte uit de bijbel lezen?   

De woestijn in bloei

De woestijn is dor en droog. Je vindt er geen water en voedsel, kunt er dus niet lang leven. Een woestijn is aan de ene kant schepping van God en aan de andere kant teken dat Gods schepping zucht en in barensnood is, aan de vruchteloosheid is onderworpen vanwege onze zonden (Romeinen 8).

En de ondragelijk woestijnen breiden zich uit vanwege de klimaatverandering, door ons mensen veroorzaakt, door onze begeerte naar luxe en overdaad, waar de uitstoot van kwalijke gassen het gevolg van is.

Je kunt dan de kop in het woestijnzand steken, doen alsof er niets aan de hand is. Dat is het ene uiterste. Je kunt je ook aan doemdenken prijsgeven: de aarde is niet meer te redden. Het andere uiterste.

Je kunt ook de weg van het geloof gaan. Die begint met verootmoediging en schuldbelijdenis tegenover God over hoe we zijn goede schepping hebben uitgebuit en leeggeroofd. En ook met bekering: een houding van bescheidenheid, bewondering en verwondering tegenover alles, een andere levensstijl.

De woestijn zal bloeien Dan geeft God op die weg van het geloof toch ook weer hoop, adventshoop. Zoals Hij dat aan het volk Israël gaf, toen het in ballingschap verkeerde en hun land leeg en kaal achter was gebleven. Ze ontvingen in hun nood een rijke en hoopvolle belofte via Jesaja: de woestijn zal zich verblijden en bloeien. Hoe? Als een roos (Statenvertaling), een narcis (Nieuwe Vertaling), een lelie (Nieuwe Bijbelvertaling)? De geleerden hebben blijkbaar moeite met de vertaling van het Hebreeuwse woord. Maar dat doet er weinig toe. De bedoeling is duidelijk.

Het staat in Jesaja 35, een prachtige dichterlijke profetie vol adventshoop. Lees dat hoofdstuk vandaag eens. En als je dan leest dat God tegelijk wraak zal nemen en zal komen verlossen, denk dan aan de Here Jezus, die op aarde kwam (Kerstfeest) om Gods wraak en toorn over onze zonden te dragen en ons zo te verlossen (vers 4). Die zo voor een gebaande weg heeft gezorgd naar Gods nieuwe hemel en nieuwe aarde, niet voor de onreine (vers 8), maar wel voor wie door de Here zijn vrijgekocht (vers 10).

Eens was Jezus veertig dagen in de woestijn om door de satan verzocht te worden. Hij hield stand en werd zo voorbereid op zijn taak als Redder. En dan lezen we in Markus 1 : 13 dat Hij leefde tussen de wilde dieren en de engelen Hem dienden. Met andere woorden: Gods schepselen in hemel en op aarde leven en werken voor Hem, de grote Verzoener van alles met God en van alles met alles. Zelfs de wilde dieren doen Hem niets, tegen hun aard in. De hoop op deze totale vernieuwing van Gods schepping dankzij de Here Jezus doet ons ook gehoor geven aan de bemoediging: geef kracht aan trillende handen en knikkende knieën (vers 3). Word niet moedeloos, maar blijf werken met als doel: Gods nieuwe schepping, een vrolijk bloeiende woestijn.

1000 Resterende tekens


Advertentie 1

 

Advertentie 2

Advertentie 3

 

Advertentie 4