Deuteronomium 5 : 1 - 7

1. Mozes riep geheel Israel samen en zeide tot hen: Hoor, Israel, de inzettingen en de verordeningen, die ik heden doe horen, opdat gij ze leert en naarstig onderhoudt.
2. De HERE, onze God, heeft met ons een verbond gesloten op Horeb.
3. Niet met onze vaderen heeft de HERE dit verbond gesloten, maar met ons, zoals wij hier heden allen in leven zijn.
4. Van aangezicht tot aangezicht heeft de HERE met u gesproken op de berg uit het midden van het vuur
5. (ik stond te dien tijde tussen de HERE en u om u het woord des HEREN mede te delen, want gij vreesdet voor het vuur en gij kwaamt de berg niet op) en Hij zeide:
6. Ik ben de HERE, uw God, die u uit het land Egypte, uit het diensthuis, geleid heb.
7. Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben.

Laat ik maar met de deur in huis vallen: ik maak me grote zorgen over de toekomst van ons volk. Ik ben bang, dat we bezig zijn onze samenleving te ontwrichten en te ontbinden. En wel omdat we ons onttrokken hebben aan het heilzame gezag en de goede invloed van Gods tien geboden. De massa hoort die tien geboden niet eens meer, omdat men nooit naar de kerk gaat, afgezien van het feit, dat in veel gemeentes de lezing van de wet geen plaats meer heeft in de liturgie.

Ook de wetten van ons land zijn niet meer een nadere uitwerking van de tien geboden, zoals vroeger, maar druisen er soms duidelijk tegen in. Wie vloekt en God lastert, ook in het openbaar via de media, wordt niet meer gestraft. leder moet zijn mening immers vrij kunnen uiten. Als lagere overheden maatregelen nemen tot behoud van de zondagsrust, worden die door de hogere overheid nietig verklaard. leder moet kunnen doen wat hij wil, ook op zondag. We hebben een heel ruime echtscheidingswet, abortuswet, en straks mogelijk ook zo'n euthanasiewet.

Allerlei ontwikkelingen gaan dwars tegen de geest van de tien geboden en andere inzettingen van God in. Het huwelijk wordt niet meer als goddelijke instelling gewaardeerd, maar zelfs beschouwd als iets, dat de emancipatie van vrouw en kind belemmert. Op alle mogelijke levensterreinen zijn er geen gezonde gezagsverhoudingen meer. Van hoog tot laag, in het klein en in het groot wordt gefraudeerd. Wat worden er een valse aangiftes gedaan! Van inkomsten, van wervingskosten, van onkosten, van ziekte, van werkloosheid, van diefstal, schade, brand.

Ook neemt de kleine criminaliteit hand over hand toe: tasjesdiefstal, winkeldiefstal, diefstal uit auto's, inbraak, vandalisme. Men is niet meer bang gegrepen te worden, want de politie kan haar taak niet aan. En als je gegrepen wordt, kun je na het opmaken van het proces-verbaal weer naar huis, o.a. vanwege het enorme tekort aan cellen. En de straf is soms een lachertje. Eigenlijk kan ik zo doorgaan en deze meditatie de normale lengte verre laten overschrijden, omdat me allerlei sprekende concrete voorbeelden voor de geest komen, die mij de indruk geven: het dreigt mis te gaan. Onze gewetens raken dicht geschroeid. Alles kan. Alles mag. Er groeit tolerantie tegenover het kwaad en intolerantie tegenover hen, die hun leven en samenleven niet naar humanistisch, maar bijbels patroon willen inrichten.

Zo neemt de wetsverachting toe. Volgens de Here Jezus is dat een van de tekenen der tijden. Het is een signaal, dat deze oude zondige wereld bezig is uiteen te vallen. Als de samenbindende factor, Gods wet, niet meer functioneert, krijgen de ontbindende krachten de overhand. Het is een van de verschrikkingen van de laatste dagen, dat de wet van de jungle weer gelden zal. De mens der wetteloosheid zal heer en meester worden.

Nu hoeven we gelukkig niet in deze sombere visie en verwachting te blijven steken. Als Jezus dit teken des tijds genoemd heeft, voegt Hij er aan toe: maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden.

Laten we volharden in liefde tot Hem, die gedurende heel zijn leven voor ons de wet op volmaakte wijze vervuld heeft. Laten we volharden in geloof in Hem, die door zijn sterven de straf op al onze wetsovertredingen gedragen heeft. Laten we volharden in vertrouwen in Hem, die door zijn Geest ons een nieuw hart en nieuw leven kan schenken, waarbij Gods wet in onze harten geschreven is en in onze levens in voile vrijheid en blijdschap gehoorzaamd wordt. Laten we volharden in hoop op Hem, die ons eens een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zal geven, waarop gerechtigheid woont.

Moge Gods Geest ons dit alles geven en de volharding daarin geven. Dan zullen we zalig worden. Dan zullen we hier nog erg de pijn en het verdriet voelen als Gods wetten gruwelijk worden geschonden en wij daar misschien zelf ook het slachtoffer van zijn. Dan zal er ook de pijn en het verdriet zijn om onze eigen ongehoorzaamheid aan Gods geboden. Maar dan zullen we eens als mensen, die om Christus' wille rechtvaardig zijn verklaard en door de vernieuwing van de Heilige Geest rechtvaardig zijn gemaakt, voor de stoel van de hoogste Rechter zonder verschrikken verschijnen. In naam der wet... vrijgesproken! Voor eeuwig!