Handelingen 1 : 1 - 9 - Statenvertaling

1. Het eerste boek heb ik gemaakt, o Théofilus, van al hetgeen Jezus begonnen heeft beide te doen en te leren;
2. Tot op den dag, in welken Hij opgenomen is, nadat Hij door den Heiligen Geest aan de apostelen, die Hij uitverkoren had, bevelen had gegeven.
3. Aan welke Hij ook, nadat Hij geleden had, Zichzelven levend vertoond heeft, met vele gewisse kentekenen, veertig dagen lang, zijnde van hen gezien, en sprekende van de dingen, die het Koninkrijk Gods aangaan.
4. En als Hij met hen vergaderd was, beval Hij hun, dat zij van Jeruzalem niet scheiden zouden, maar verwachten de belofte des Vaders, die gij, zeide Hij, van Mij gehoord hebt.
5. Want Johannes doopte wel met water, maar gij zult met den Heiligen Geest gedoopt worden, niet lang na deze dagen.
6. Zij dan, die samengekomen waren, vraagden Hem, zeggende: Heere, zult Gij in dezen tijd aan Israël het Koninkrijk wederoprichten?
7. En Hij zeide tot hen: Het komt u niet toe, te weten de tijden of gelegenheden, die de Vader in Zijn eigen macht gesteld heeft;
8. Maar gij zult ontvangen de kracht des Heiligen Geestes, Die over u komen zal; en gij zult Mijn getuigen zijn, zo te Jeruzalem, als in geheel Judéa en Samaria, en tot aan het uiterste der aarde.
9. En als Hij dit gezegd had, werd Hij opgenomen, daar zij het zagen, en een wolk nam Hem weg van hun ogen.

"Was ik maar wat sterker!" Hoe vaak wordt die wens niet geuit? We kunnen lichamelijk zwak zijn. Door ziekte of ouderdom. Fanatiek begin je aan een karwei, maar je staat al gauw te trillen op je benen. Je voelt, dat je moet ophouden. Je kunt lang zoveel niet meer als vroeger.

We kunnen ook psychisch zwak zijn. Er hoeft maar weinig tegen te zitten of de moed zinkt je in de schoenen. Je denkt, dat je een sukkel bent, die tot niets in staat is. Je durft niets aan te pakken, bang dat je zult falen. Je durft anderen geen weerstand bieden. Je laat je gebruiken, over je heen lopen.

We kunnen verder geestelijk zwak zijn. Je wilt de Here wel dienen, maar je hebt het gevoel, dat dat van alle kanten mislukt. Je gebedsleven is zo slap. Je vertrouwen is zo gering. Allerlei twijfels en vragen houden je bezig. Zou God zijn genâ vergeten, nooit meer van ontferming weten? Je gehoorzaamheid is zo slecht. Je doet bepaalde dingen met een onrustig geweten. Het klopt niet. Maar je kunt de verleiding niet weerstaan. Verslagen denk je: wat breng ik van mijn christen-zijn toch weinig terecht? Stond ik geestelijk maar wat steviger in mijn schoenen.

Weet u, het is maar het beste, dat we al onze zwakheden eerlijk belijden. De Here weet immers toch precies, wat van zijn maaksel is te wachten, hoe zwak van moed, hoe klein wij zijn van krachten. 't Sloopt onze kracht nog meer en 't maakt ons nog moedelozer, als we ons sterker proberen voor te doen dan we zijn. Niets is meer frustrerend dan het najagen van eigen prestaties en eigen heiligheid. Wie bij zichzelf een krachtbron aanboort, merkt, dat die bron snel is opgedroogd. Met je zelf loop je vast.

Het is uiteindelijk een hele bevrijding te weten, dat er niets hoeft en niets moet en dat we als arme, zwakke zondaren tot de Here de toevlucht mogen nemen. En het wonder is, dat ons juist langs die weg kracht van Boven gegeven wordt. De kracht van de Heilige Geest, die op het Pinksterfeest is uitgestort. Een kracht, die wij niet zelf opbrengen, maar ontvangen. Een kracht, die niet uit ons komt, maar over ons komt als een verrassend geschenk. Dan ervaren we in ons eigen leven, wat God tot Paulus zei: mijn kracht wordt in zwakheid volbracht.

Gods Geest heeft zoveel kracht, dat Hij al onze zwakheden kan opheffen. Laten we alsjeblieft niet uitsluiten, dat die Geest geweldige wonderen kan doen aan lichaam, ziel en geest.

't Kan ook zijn, dat Gods genade ons genoeg is. Dat we een doorn in het vlees of in onze ziel houden, zoals Paulus. Maar dan nog, misschien wel dan juist kan Gods Geest zijn kracht in onze zwakheid volbrengen. Hij kan ons een vertrouwen geven, waarvan een grote kracht uitgaat naar anderen toe. Hij kan ons zelfs in ons leed een volharding, dapperheid en blijmoedigheid geven, die anderen aansteekt. Hij kan ons de sterkte geven om ons voor medemensen, voor de maatschappij, voor de kerk, dienstbaar te maken. Hij kan ons de vrijmoedigheid geven om te getuigen. Want de kracht van de Heilige Geest is vooral de kracht om van Gods grote daden te getuigen. Na de woorden, die wij overdenken, volgt: en gij zult Mijn getuige zijn, zowel te Jeruzalem als in geheel Judea en Samaria, en tot aan de einden der aarde. En mocht Paulus bij zijn zwakheid niet de grootste apostel wezen?

Het zal je maar overkomen. Het zal maar over je komen. Die heerlijke kracht van Boven. De kracht van de Heilige Geest. Maar het is ons beloofd, dat we die ontvangen zullen. Wie op deze belofte en niet meer op eigen kracht vertrouwt, zal het ervaren. 't Is immers niet voor niets Pinksteren geweest. En 't wordt het D.V. binnenkort weer voor de zoveelste keer. De Geest kan op ons nederdalen in stromen van kracht.