10. Voorts, weest krachtig in de Here en in de sterkte zijner macht.
11. Doet de wapenrusting Gods aan, om te kunnen standhouden tegen de verleidingen des duivels;
12. want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten.
13. Neemt daarom de wapenrusting Gods, om weerstand te kunnen bieden in de boze dag en om, uw taak geheel vervuld hebbende, stand te houden.
14. Stelt u dan op, uw lendenen omgord met de waarheid, bekleed met het pantser der gerechtigheid,
15. de voeten geschoeid met de bereidvaardigheid van het evangelie des vredes;
16. neemt bij dit alles het schild des geloofs ter hand, waarmede gij al de brandende pijlen van de boze zult kunnen doven;
17. en neemt de helm des heils aan en het zwaard des Geestes, dat is het woord van God.
18. En bidt daarbij met aanhoudend bidden en smeken bij elke gelegenheid in de Geest, daartoe wakende met alle volharding en smeking voor alle heiligen;
19. ook voor mij, dat mij bij het openen van mijn mond het woord geschonken worde, om vrijmoedig het geheimenis van het evangelie bekend te maken,
20. waarvoor ik een gezant ben in ketenen. Dan zal ik daartoe vrijmoedig kunnen optreden, zoals ik behoor te spreken.

Zijn we uitgerust? Heeft de zomerperiode ons goed gedaan? Dat is immers de periode waarin de vakantie valt. De periode zonder allerlei vergaderingen en cursussen. De periode waarin we kunnen genieten van de zon, haar warmte, de lange lichte avonden. Zijn we in de afgelopen tijd allerlei moeheid kwijtgeraakt? Moeheid in het lichaam en in de geest? Hebben we weer nieuwe krachten en extra vitamines gekregen? Ik hoop het. Want dat was de bedoeling.

Omdat nu een periode vóór ons ligt, waarin we er weer flink tegenaan moeten gaan. De scholen beginnen weer. De avondcursussen. De sportclubs. De vergaderingen van allerlei verenigingen. En ook in de christelijke gemeente worden weer allerlei winteractiviteiten opgestart: de catechisaties, het kringwerk, het huisbezoek, het jeugdwerk, de regelmatige samenkomsten van de verenigingen. We zijn weer voor een poosje uit-gerust. Het rusten is afgelopen en we gaan, ook in de kerk, weer aan het werk. En wat is het doel van al dat kerkelijk werk? Daar zijn verschillende antwoorden op te geven. Ik wil er nu met name één van noemen. Het is de bedoeling, dat we goed uitgerust raken. Ja, weer datzelfde woord. Maar nu wel in een heel andere betekenis. Namelijk, dat we van een goede uitrusting worden voorzien. We denken daarbij al gauw aan de uitrusting van een soldaat. Alleen goed uitgeruste soldaten kunnen iets tegen de vijand uitrichten.

Dat beeld gebruikt de apostel Paulus meer dan eens in zijn brieven. 'Doet de wapenrusting van God aan', zo wekt hij ons op. We zijn dus als leden van de gemeente soldaten in het leger van Gods heil, soldaten in de militie van Christus, de 'militia Christi'. En het is de bedoeling, dat we dapper ten strijde trekken tegen het kwaad. Tegen onrecht en uitbuiting. Tegen liefdeloosheid en onverschilligheid. Tegen armoede en verslaving. Tegen teugelloos uitleven van primitieve driften. Voor de vrede. Voor saamhorigheid. Voor een samenleving van geloven, hopen, liefhebben. 'Staat op en strijdt de goede strijd, tot al wat God u vraagt, bereid!'

Maar waarmee moeten we ons dan uitrusten? Paulus schrijft: met het pantser van de gerechtigheid, het schild van het geloof, de helm van het heil. Maar ook met het zwaard van de Geest, dat is het woord van God. Pantser, schild en helm zijn verdedigingswapens, maar het zwaard is een aanvalswapen. De beste verdediging is de aanval. We moeten ons als christenen niet uit deze moderne wereld terugtrekken, achter een 'veilige' vestingmuur, achter een pantser en schild en onder een helm. Hopend in het isolement te kunnen overleven. Maar we moeten midden in dit moderne leven de goede strijd strijden. In de kracht van de Geest, en met het wapen van Gods Woord, de bijbel. De inhoud van Gods woord is de onmisbare uitrusting om door de linies van de Gods vijand, de boze, heen te breken en in deze wereld terrein op hem te veroveren.

Maar dan moeten we dat wapen van het Woord ook goed leren gebruiken. We moeten er vaardig mee leren omgaan. Dat hoort ook bij een goed uitgerust soldaat van Christus. Wat is het voor een militair, die wel een goed geweer heeft, maar er nog nooit mee heeft geoefend?

Actief meedoen met kerkelijk winterwerk is samen met elkaar trainen in het goede gebruik van Gods Woord. Maak al lezend, pratend, biddend, zingend in Gods kazerne en op Gods oefenterrein jezelf en elkaar bekwaam om als christen de geestelijke strijd goed te kunnen strijden op het slagveld van deze moderne wereld, waarin zoveel zaken vijandig zijn tegenover God en Christus. Gebruik de komende winter om te drillen, te trainen, te scholen, te oefenen, af te richten. Zorg zo, dat je goed uitgerust bent, in de zin van toegerust. Geen beter wapen dan de bijbel. Maar kunnen we er al goed mee omgaan? Sla er elkaar niet mee om de oren om het eigen gelijk te halen. Maar overtuig elkaar ervan, dat Christus gelijk heeft. Leer jezelf en elkaar om goed getraind met zijn evangelie de wereld in te gaan.

En doe dat vol vertrouwen. Niet met de moed van de wanhoop, maar met de moed van de hoop. Want we rusten ons uit en toe voor een strijd, waarbij God onze hulp is, onze steun in tegenspoed, ons eeuwig heil, ons eeuwig goed. We maken ons klaar voor een strijd, waarvan God ons al de zege, de overwinning, heeft toegezegd.