Markus 7 : 31 - 37

Jezus en de dove

Doofheid is een zware handicap. Vroeger was dat in Israël helemaal zo. Want een dove was ook stom. Je leert immers spreken door nabootsing van de klanken die je van anderen hoort. Gelukkig zijn er tegenwoordig veel voorzieningen voor doven en slechthorenden. Toch blijft de communicatie tussen dove en horende mensen moeizaam. Met misverstand en onvermogen de diepste gevoelens te delen. Maar gaat het in de communicatie tussen gezonde mensen ook niet vaak mis? Je kunt je doof houden voor een roep om hulp. Je kunt te geremd zijn om je uit te spreken. Je kunt het gevoel hebben dat anderen niet echt naar je luisteren of wat voor je verzwijgen. Jezus geneest de man. Hij opent zijn oren en mond. Als bewijs, dat God ons eens tot volmaakt communicatieve mensen zal maken. Die spreken van hart tot hart, en luisteren van hart naar hart. En denk dan niet alleen aan het hart van medemensen, maar ook aan het hart van de Here zelf.