Mattheüs 6 : 5 - 8

5. En wanneer gij bidt, zult gij niet zijn als de huichelaars, want zij staan gaarne in de synagogen en op de hoeken der pleinen te bidden, om zich aan de mensen te vertonen. Voorwaar, Ik zeg u, zij hebben hun loon reeds.
6. Maar gij, wanneer gij bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid tot uw Vader in het verborgene; en uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het u {in het openbaar } vergelden.
7. En gebruikt bij uw bidden geen omhaal van woorden, zoals de heidenen; want zij menen door hun veelheid van woorden verhoord te zullen worden.
8. Wordt hun dan niet gelijk, want God uw Vader weet, wat gij van node hebt, eer gij Hem bidt.

"Vroeger had ik de deur altijd open, maar tegenwoordig doe ik die op slot. Ik ben bang geworden. Je hoort tegenwoordig zo dikwijls van brutale inbraak." Soms wordt iets dergelijks tegen je gezegd. 't Is eigenlijk heel droevig. Mensen leven uit angst voor medemensen achter gesloten deuren. Er zijn anderen, die na de dood van een geliefde of na een andere harde klap in het leven, hun verdriet niet goed kunnen verwerken en mensenschuw worden. Ze zien er hevig tegenop anderen te ontmoeten. 't Overkomt ons misschien allemaal wel eens, en niet alleen een ouderling of dominee, dat je ergens aanbelt, maar er niet open wordt gedaan, terwijl je nagenoeg zeker weet, dat men thuis is. Men leeft achter gesloten deuren. Ook dat is heel droevig.

Maar soms is het goed om de deuren achter je te sluiten. Diplomatieke onderhandelingen bijvoorbeeld hebben de meeste kans op succes als ze in afzondering plaats vinden. Als de onderhandelaars oog in oog met elkaar naar oplossingen zoeken zonder dat ze de ogen van verslaggevers en de lenzen van persfotografen in hun rug voelen. Ook heel persoonlijke, openhartige en diep ingrijpende gesprekken tussen twee mensen kunnen het beste achter gesloten deuren gevoerd worden. Wat er besproken wordt, gaat een ander niet aan.

Nu zegt Jezus: wanneer je bidt, loop daar dan niet mee te koop. Doe het niet om door de mensen gezien te worden. Het gebed is geen uithangbord om reclame voor je geloof te maken. Maar bid achter gesloten deuren. Zoek daarvoor de stilte en de rust op. Zorg, dat je dan niet gestoord kunt worden. Ga in uw binnenkamer. Dat was bij de joden de voorraadkamer, de enige ruimte, die geen venster had en die afgesloten kon worden.

Sluit u, sluit jij jezelf wel eens op? Nee, niet in een boze of verdrietige bui. Ook niet om iets te doen wat anderen niet mogen weten en het daglicht niet kan verdragen. Maar om te bidden. ‘t Is zo belangrijk om achter gesloten deuren diplomatieke onderhandelingen met de Here aan te gaan, om persoonlijke en openhartige gesprekken met Hem te voeren. 't Is zo belangrijk om de Vader, Die in het verborgen is, in de verborgenheid op te zoeken. We mogen ons hart dan voor Hem uitstorten. We mogen in het gebed al onze bekommernissen op Hem werpen. We mogen heel onze levensweg op de Here wentelen. We mogen Hem aanroepen in de dag der benauwdheid.

Doe het eens. Doe het eens vaker. Sluit je deur en open je hart. Scherm je af tegen mensen en stel je open voor God. Keer in tot je zelf en keer je daarbij toe naar God. Sluit je af voor alles om je heen en richt je naar boven. Je schuld belijdend. Iets vragend voor je zelf, voor anderen, voor de wereld. Je vreugde uitend. Je nood klagend. Raad en steun en troost zoekend. De Here ziet en hoort dat alles. Hij gaat door gesloten deuren heen. Hij is in onze binnenkamer bij ons. En nog meer dan een aards vader kan doen, wil Hij als de hemelse Vader ons begrijpen en aanvoelen, ons helpen en bemoedigen, ons beschermen en raad geven, in onze noden voorzien.

Ja, sluiten we de deur achter ons voor de verborgen omgang met de Here, dan kunnen we weer als nieuwe, veranderde mensen tevoorschijn komen. Mensen, die de last van de zonden achter die deur gelaten hebben. Die ook de last van zorgen en noden niet meer zo zwaar meetorsen. Mensen, die zich ook niet meer in hun angsten en verdriet achter gesloten deuren terugtrekken, maar het soms zware leven moedig onder ogen kunnen zien en de soms tegenvallende contacten met anderen dapper aangaan.

Trok Jezus Zelf zich ook niet vaak terug op eenzame plaatsen voor het gebed tot Zijn Vader om zo nieuwe geestelijke krachten op te doen om zijn aardse missie te vervullen?

We zullen het op de duur zelf merken en anderen zullen het aan ons merken, aan onze manier van spreken en handelen, als we regelmatig verkeren achter gesloten deuren met God.