Handelingen 2 : 37- 40

37. Toen zij dit hoorden, werden zij diep in hun hart getroffen, en zij zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat moeten wij doen, mannen broeders?
38. En Petrus antwoordde hun: Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
39. Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen, die verre zijn, zovelen als de Here, onze God, ertoe roepen zal.
40. En met nog meer andere woorden getuigde hij, en hij vermaande hen, zeggende: Laat u behouden uit dit verkeerde geslacht.

We gaan het Pinksterfeest vieren. Maar als je de zin, die hierboven staat, leest, zou je dat niet denken. Want bij een feest hoort toch vreugde? Dat beleef je toch niet met verslagenheid?

Toch is het juist voor hen, die verslagen van hart werden, echt Pinksterfeest geworden. U kent dat beeld wel: een hart met een pijl er dwars doorheen. Dat is hen overkomen. De boodschap, die zij hoorden over de Here Jezus, over zijn kruisdood en zijn opstanding, trof doel. 't Werd bij hen een schot in de roos. Het doorboorde hun hart.

Kijk, dat is nu het werk van de Heilige Geest, die op Pinksteren is uitgestort. Die zorgt ervoor, dat de pijl van Gods Woord raak is. Dat die pijl niet over ons hoofd heen suist. Dat het ook geen schampschot wordt, waar we maar even van schrikken. Maar het ons in het diepst van ons wezen treft. We kunnen wel of niet tevoren het gevoel hebben gehad, dat God bezig is jacht op ons te maken. We kunnen kort of lang tevoren voor deze God op de vlucht zijn geslagen. Hoe dan ook, we worden op onze zelfgekozen wegen, waarop we doordraafden, neergeschoten. We worden stil gezet en lam gelegd. Tot hiertoe en niet verder. Stop, zo kan het niet langer. Zo gericht op je zelf. Zo steeds weer bezig God te verdringen. Juist niet levend zoals Hij het graag zou willen. En daardoor Hem pijn en verdriet doend.

Heeft u dat wel eens of meer dan eens meegemaakt? Dan krijg je een bloedend hart. Vanwege al je zonden. Vanwege het feit, dat je de liefde, de barmhartigheid, de trouw, de vrede hebt tegengewerkt. Kortom, alles, wat de Here Jezus op aarde is komen brengen. En dat je dus op deze manier Hem mee gekruisigd hebt. Dan besef je, dat je toch voor Hem zult moeten capituleren, omdat Hij is opgestaan uit de dood en overwinnende macht heeft. Dan ben je ten einde raad, zoals ook deze Israëlieten, die door de Pinksterpreek van Petrus getroffen werden, het tot de discipelen uitriepen: wat moeten we doen, mannen broeders? Maar dan mag je ook het wonder ervaren, dat het de pijl van Gods liefde is, die jou heeft getroffen. Want deze God wil je juist zo "behouden van dit verkeerd geslacht". Deze God wil je al je zonden vergeven. Deze God wil al zijn heerlijke beloften van heil en vrede bij jou in vervulling doen gaan. Deze God wil je zo een heel nieuw leven schenken. Geeft het geen vreugde te merken, dat er mensen zijn, die van ons houden en hun pijlen van liefde op ons afvuren? Hoeveel te meer, als we mogen weten, dat God dat doet.

En dat mogen we weten. Dat laat Hij ons horen in zijn heerlijk evangelie. Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft. Zalig wie dank zij de Heilige Geest door die boodschap wordt getroffen. Die gaat ook zelf liefhebben. Die bekeert zich. Die keert zich om en richt zich op God. Een hart, dat door de liefde van God is geraakt, raakt van de liefde tot God vervuld. De eerste vrucht van de Geest is immers liefde.

En de tweede blijdschap. 't Wordt toch feest. Feest na verslagenheid. Echt feest. Hartelijke vreugde. En je schiet je pijlen af naar God toe. Pijlen van warme liefde, van aanbidding en lofprijzing, van dankbaarheid en geluk.

Daarnaast groeit er dank zij diezelfde Geest ook liefde tot elkaar. Wie door Gods pijl is getroffen, krijgt een nauwe geestelijke band met allen, bij wie dat wonder is gebeurd. Het is de gemeenschap der heiligen. Men krijgt hart voor elkaar. Men leeft met elkaar mee in lief en leed. Men draagt elkaars lasten. Men kent hulpvaardigheid en offerbereidheid tegenover elkaar. Men beleeft vriendschap, trouw en warmte bij elkaar. En dat straalt ook uit naar buiten toe, deze harde, koude wereld in. Heeft Gods Geest al in de roos van uw hart geschoten?