Jeremia 5 : 1 - 9

1. Gaat om door de wijken van Jeruzalem, en ziet nu toe, en verneemt, en zoekt op haar straten, of gij iemand vindt, of er een is, die recht doet, die waarheid zoekt, zo zal Ik haar genadig zijn.
2. En of zij al zeggen: Zo waarachtig als de HEERE leeft! zo zweren zij toch valselijk.
3. O HEERE! zien Uw ogen niet naar waarheid? Gij hebt hen geslagen, maar zij hebben geen pijn gevoeld; Gij hebt hen verteerd, maar zij hebben geweigerd de tucht aan te nemen; zij hebben hun aangezichten harder gemaakt dan een steenrots, zij hebben geweigerd zich te bekeren.
4. Doch ik zeide: Zekerlijk, deze zijn arm; zij handelen zottelijk, omdat zij den weg des HEEREN, het recht hun Gods niet weten.
5. Ik zal gaan tot de groten, en met hen spreken, want die weten den weg des HEEREN, het recht huns Gods; maar zij hadden te zamen het juk verbroken, en de banden verscheurd.
6. Daarom heeft hen een leeuw uit het woud verslagen, een wolf der wildernissen zal hen verwoesten; een luipaard waakt tegen hun steden; al wie uit dezelve uitgaat, zal verscheurd worden; want hun overtredingen zijn vermenigvuldigd, hun afkeringen zijn machtig veel geworden.
7. Hoe zou Ik over zulks u vergeven? Uw kinderen verlaten Mij, en zweren bij hen, die geen God zijn; als Ik hen verzadigd heb, zo bedrijven zij overspel, en verzamelen bij hopen in het hoerenhuis.
8. Als welgevoederde hengsten zijn zij vroeg op; zij hunkeren een iegelijk naar zijns naasten huisvrouw.
9. Zou Ik over die dingen geen bezoeking doen? spreekt de HEERE. Of zou Mijn ziel zich niet wreken aan zulk een volk, als dit is?

Binnenkort gaan we weer met miljoenen de weg op. Naar ons vakantieadres. Naar de bossen, de zee, de bergen. Naar het woeste noorden of het zonnige zuiden. De een brengt zijn vakantie op een vaste plaats door. De ander vindt het juist heerlijk om avontuurlijk rond te trekken.

Toch is het steeds belangrijk om de weg te weten. Niets is zo vervelend als in een volstrekt onbekend gebied te verdwalen. 't Is velen van ons wel eens overkomen. Je hebt even een richtingaanwijzer niet gezien en daardoor ben je het spoor bijster. Je volgt een bordje, waarop in de landstaal "wegomleiding" staat. Je wordt wel van je geplande route afgeleid, maar daarna niet verder geleid door tijdelijk neergezette borden. Je kaart is niet zo gedetailleerd. Daar staan al die kleine gehuchtjes, waar je doorheen slingert, niet op. En je hebt geen idee meer, waar je zit.

Dan voel je je even niet in een blijde vakantiestemming. En als het lang duurt, wordt het zelfs irritant. 't Is veel plezieriger om de weg te weten en op de kaart te kunnen zien waar je zit.

Dat is ook zo met de weg des Heren. Gods Woord is onze gids op die weg. Onze routekaart. Zijn evangelie geeft de mooie plaatsen aan. Plaatsen van rust, vrede en geluk. Zijn geboden beschrijven de route daarnaartoe. 't Gaat over de wegen van rechtvaardigheid, barmhartigheid, liefde.

Het verdrietige is alleen, dat wij de weg des Heren niet weten. We zitten er zelden of nooit op en laten ons steeds door de boze omleiden. We zijn zo dwaalziek. De gids kennen wij slecht. En wat we er van kennen en in lezen, weten we niet te gebruiken bij het bepalen van de koers op onze levensweg. De wegen des Heren zijn recht, maar de onze krom. We dwalen op zondige kronkelpaden.

Jeremia moest dat ook bij zijn volksgenoten constateren. De Here zei tegen hem: ga maar eens door de wijken van Jeruzalem en kijk of je iemand kunt vinden, die echt op mijn wegen wandelt. Hij vond er geen, al had men wel vaak de Naam van de Here voor in de mond. Maar 't zijn hier allemaal heel arme, ongeletterde mensen, dacht Jeremia. 'k Zal naar de leidende bovenlaag van de bevolking gaan. Die wisten wat meer. Maar de wegen des Heren wisten zij in de praktijk van hun leven ook niet. En wat dat betreft is er niets veranderd. De wetenschap is enorm toegenomen. Maar de wegen des Heren weten we in deze tijd evenmin. We gaan elk onze eigen weg. We slaan lukraak wegen in, die ons aantrekkelijk lijken zonder ons af te vragen of ze ons wel bij ons doel brengen, wel thuis brengen en of ze niet doodlopen. En zulke eigen wegen lopen uiteindelijk allemaal dood. Want ze lopen van de Here, de God van het Leven, vandaan. Er is er eigenlijk maar een, die de ware weg des Heren geweten en tot het einde toe doorlopen heeft. Dat is de Here Jezus Christus. Hij week nimmer van die weg af, ook niet toen het zo moeilijk werd. Hij ging de weg van de volkomen liefde tot God en de naaste. Hij ging de weg van het offer tot ons behoud. De weg, die niemand graag gaat, omdat die zo zwaar is. Deze weg leek ook dood te lopen, maar dat was slechts schijn. Door de donkere tunnel van de dood heen liep deze uit op de verheerlijking.

Wilt u de weg des Heren gaan? Volg dan deze Jezus na. Sluit u bij Hem aan. Luister naar zijn woorden. Vertrouw op alles wat Hij voor ons tot stand heeft gebracht. Hij is de weg, de waarheid en het leven. De waarachtige weg naar het eeuwige leven. Laten we met deze Gids en Leidsman de weg des Heren nemen.

Ik heb mijn voet van 't kwade pad geweerd
opdat ik gaan zou in uw goede wegen.
Gij hebt U in Uw trouw tot mij gekeerd.