Jesaja 7: 1 - 17

1. Het geschiedde nu in de dagen van Achaz, de zoon van Jotam, de zoon van Uzzia, de koning van Juda, dat Resin, de koning van Aram, met Pekach, de zoon van Remaljahu, de koning van Israel, tegen Jeruzalem ten strijde trok; maar hij kon in de strijd daartegen de overhand niet behalen.
2. Toen men het koningshuis van David berichtte: Aram is neergestreken op Efraim, beefde zijn hart en ook het hart van zijn volk, zoals de bomen van het woud beven voor de wind.
3. Toen zeide de HERE tot Jesaja: Ga Achaz tegemoet, gij en uw zoon Sear-jasub naar het einde van de waterleiding van de bovenste vijver, naar de weg van het Vollersveld,
4. en zeg tot hem: tracht rustig te blijven, vrees niet, uw hart versage niet voor deze twee rokende stompen brandhout: voor de brandende toorn van Resin en Aram en de zoon van Remaljahu.
5. Omdat Aram kwaad tegen u beraamd heeft, Efraim en de zoon van Remaljahu, door te zeggen:
6. Wij zullen optrekken tegen Juda, het schrik aanjagen, het voor ons veroveren en de zoon van Tabeal daarin koning maken;
7. zegt de Here HERE aldus: Het zal niet bestaan en het zal niet geschieden;
8. maar Damascus blijft het hoofd van Aram en het hoofd van Damascus blijft Resin (binnen nog vijfenzestig jaar zal Efraim verbroken worden, zodat het geen volk meer is)
9. en Samaria blijft het hoofd van Efraim en het hoofd van Samaria blijft de zoon van Remaljahu. Indien gij niet gelooft, voorwaar, gij wordt niet bevestigd.
10. En de HERE ging voort tot Achaz te spreken:
11. Vraag voor u een teken van de HERE, uw God, diep in het dodenrijk of boven in den hoge.
12. Maar Achaz zeide: Ik zal er geen vragen, en de HERE niet verzoeken.
13. Toen zeide hij: Hoort toch, gij huis van David! Is het u niet genoeg mensen te vermoeien, dat gij ook mijn God vermoeit?
14. Daarom zal de Here zelf u een teken geven: Zie, de jonkvrouw zal zwanger worden en een zoon baren; en zij zal hem de naam Immanuel geven.
15. Boter en honig zal hij eten, zodra hij het kwade weet te verwerpen en het goede te verkiezen.
16. Maar voordat de jongen weet het kwade te verwerpen en het goede te verkiezen, zal het land ontvolkt zijn, voor welks beide koningen gij angstig zijt.
17. De HERE zal over u, over uw volk en over uws vaders huis dagen doen aanbreken, zoals er niet aangebroken zijn sedert de dag, dat Efraim zich van Juda afscheidde, de koning van Assur!

Koning Achaz is zeer bezorgd de vestingwerken en waterhuishouding van Jeruzalem aan het inspecteren. Want hij verwacht een belegering van de stad. En hij heeft bepaald geen koninklijke moed, maar is bang en onzeker. In prachtige dichterlijke taal zegt de bijbel: zijn hart slingert heen en weer zoals de bomen van het woud dat doen vanwege de wind. Hij had gedacht slim tussen de grootmachten te kunnen manoeuvreren en die tegen elkaar te kunnen uitspelen ten bate van zichzelf. Maar nu dat tegenvalt en zijn politieke sluwheid hem in de steek laat, is hij ineens nergens meer. Hij is zijn zelfvertrouwen kwijt. En vertrouwen in God? Ach, aan God denkt hij gewoon niet.

Maar ineens loopt hij tijdens zijn inspectietocht die wonderlijke en lastige profeet van God tegen het lijf. Jesaja. En die zegt hem: vrees niet. Wees niet zo week en slap. Je vijanden zijn in Gods oog maar brandhout. Ze zullen niets kunnen uitrichten. Als je maar op God vertrouwt. Maar dat moet je wel doen. Je moet je politiek voortaan door geloof laten bepalen. Want anders gaat het mis. Vraag maar een teken van God. Een teken, dat al je bezorgdheid en gebrek aan vertrouwen wegneemt. Een teken, dat God echt bij je is.

Maar Achaz zegt: ik wil God niet verzoeken. Dat klinkt vroom. Maar dat is het niet. In wezen wil hij vrijblijvend tegenover de Here staan. Hij wil niet voor het blok gezet worden. Stel je voor, dat het teken waar wordt. Dan kom je er niet meer onderuit. Dan moet je je echt bekeren en je je met heel je hebben en houden aan God toevertrouwen. En ook daar heeft Achaz de moed niet voor.

Maar God is dit gedoe beu. En Jesaja moet zeggen: de Here zelf zal u een teken geven. Aan het hof zal een baby met een bijzondere naam worden geboren. Ziet, een maagd zal zwanger en een zoon baren en hem Immanuël noemen, wat betekent “God met ons”. Straks zal de koning steeds met een opdringerig teken worden geconfronteerd. Als hij het kind hoort huilen, zal het in zijn hart klinken: God is met ons. Als hij het kind ziet spelen zal hij er aan herinnerd worden: God is met ons. Als het kind door het paleis rent en de koning bijna over hem struikelt, zal hij er weer met de neus op gedrukt worden: God is met ons.

Welnu, in dit opzicht is dit kind voorloper van de Messias, van de Here Jezus. Die is het teken bij uitstek, dat God met ons is. In Hem, het kind in de kribbe van Bethlehem, gaan deze oude profetische woorden in volstrekte zin in vervulling. We gaan een nieuw jaar in. En daar kunnen we tegenop zien. Misschien hebben we wel net zoveel zorgen als koning Achaz. Misschien beven we ook wel als een rietje met het oog op alles wat ons overkomen kan. Misschien voelen we ons ook door allerlei vijandige machten belaagd. Misschien denken we ook wel aan van alles, vooral aan onze falende slimheid, behalve aan God.

Maar dan loopt ook ons een Kind voor de voeten. Jezus. Het teken, dat God met ons is. De dringende uitnodiging om vertrouwen te hebben in Gods goedheid voor slechte mensen, Gods vergeving voor zondige mensen, Gods kracht voor zwakke mensen, Gods wijsheid voor domme mensen. Nu we mogelijk met zorgen en vrees het nieuwe jaar ingaan, struikelen we bijna over het Kind van het pas gevierde Kerstfeest, dat zegt: God is met ons. Vrees niet. Beef niet als een rietje. De vijanden zijn slechts brandhout. Vertrouw op de Here. Dat vertrouwen zal nooit beschaamd worden. Maar als je niet durft te vertrouwen, zal het inderdaad mis gaan. Je wordt voor een keus gesteld. Onder Jezus Christus, het duidelijkste en definitieve teken, dat God met ons is, kom je niet uit. Tegenover zo'n teken kun je niet meer vrijblijvend staan. We kunnen maar op twee manieren het nieuwe jaar in gaan. Dit teken aanvaardend of afwijzend. Welke keuze maakt u?