Psalm 31 : 9 - 18

9. Wees mij genadig, o HERE, want ik ben benauwd; van verdriet verkwijnt mijn oog, mijn ziel en mijn lichaam.
10. Want mijn leven vergaat in kommer en mijn jaren in zuchten, mijn kracht struikelt door mijn ongerechtigheid, en mijn gebeente verkwijnt.
11. Voor allen die mij benauwen, ben ik tot een smaad geworden, voor mijn buren allermeest, en voor mijn bekenden tot een schrik; wie mij op straat zien, vluchten voor mij weg.
12. Vergeten ben ik, uit het hart, als een dode; ik ben geworden als gebroken vaatwerk.
13. Want ik hoor het gemompel van velen (schrik van rondom); terwijl zij met elkander tegen mij beraadslagen, smeden zij plannen om mij het leven te benemen.
14. Maar ik vertrouw op U, HERE, ik zeg: Gij zijt mijn God.
15. Mijn tijden zijn in uw hand, red mij uit de hand van mijn vijanden en vervolgers.
16. Doe uw aanschijn lichten over uw knecht, verlos mij door uw goedertierenheid.
17. HERE, laat mij niet beschaamd worden, want U roep ik aan; laten de goddelozen beschaamd worden, tot zwijgen gebracht in het dodenrijk.
18. Laten de leugenlippen verstommen, die tegen de rechtvaardige verwaten spreken, met trots en hoon.

We schrijven weer een nieuw jaar: 1989. En de grote vraag is: wat zal het ons brengen? Wat voor tijden staan ons te wachten? Zullen het goede of slechte tijden worden? Tijden van gezondheid of ziekte? Tijden van vreugde of verdriet? Tijden van werk of werkloosheid?

Met onze tekst spreken we van tijden. Meervoudig. Want de tijden kunnen snel veranderen. Verschillende periodes kunnen elkaar snel opvolgen. Onze levenstijd is niet een rechte lijn, maar er zetten soms onverwachte wendingen en grote overgangen in.

Denk maar aan het leven van David, de dichter van onze psalm: een tijd herder, een tijd vluchteling voor Saul, een tijd machtig en geëerd koning, een tijd door zijn eigen zoon onttroonde en verjaagde koning. Tijden van geluk en ongeluk, van macht en machteloosheid, van eer en smaad wisselen elkaar af.

Misschien moest u het ook zeggen: deze jaarwisseling was heel anders als de vorige keer. Er zijn andere tijden in mijn leven gekomen. Zo kunnen er ook heel andere tijden komen in het nieuwe jaar. In de economie. In de wereldpolitiek. In de kerk. In onze familie of ons gezin. In ons persoonlijk leven. Want alles hangt met alles samen.

En het gaat om iets verschrikkelijk belangrijks. Om mijn tijden. Om mijn leven. Om die ene unieke levenstijd van mij, die niet overgedaan kan worden en die ik met niemand ruilen kan.

En die tijden hebben we niet in onze eigen hand. In overmoed en verblinding denken we soms, dat we in de samenleving of in ons persoonlijk leven heel wat in de hand kunnen houden of naar onze hand kunnen zetten. Maar we overschatten ons kennen en kunnen gruwelijk. Er loopt nogal wat uit de hand. We hebben machten in het leven geroepen, waar we zelf de baas niet meer over zijn. Denk maar aan de milieuvernietiging. En er zijn ook machten, waar we nooit zelf de hand in hebben, bijvoorbeeld die van de natuur bij rampen, die van de ziekte en de dood.

Wat is het dan heerlijk, als je mag weten en biddend tot God mag belijden: mijn tijden zijn in Uw hand.

Als wij iets in onze handen hebben, kunnen we dat voorwerp van alle kanten bekijken. We kunnen het overzien. Zo overziet God onze levenstijden. Hij weet wat er zal gebeuren. In Zijn alwetende voorzienigheid is niets voor Hem verborgen. Want Hij is de Alfa en de Omega, het Begin en het Einde. Wij weten niet wat het nieuwe jaar ons brengen zal. Maar God mag het weten! Dat is al mooi en rijk genoeg. Dat op zichzelf geeft al rust en hoop voor de toekomst. Ik heb wel eens een klein vogeltje in mijn hand gehad dat uit het nest was gevallen. Weerloos spartelde het op de grond, een prooi voor katten. Maar in mijn hand was het veilig, warm en geborgen. Het kwam er tot rust. Zo bevinden wij ons met onze tijden in de holte van Gods hand. Hij sluit Zijn hand beschermend en koesterend om ons leven heen, ook in 1989. We zijn bij Hem geborgen.

De hand is in de bijbel altijd symbool van kracht en activiteit. Er gaat wat van onze handen uit. Onze daden komen er uit voort. Zo mogen we er op vertrouwen dat niets aan het toeval of noodlot wordt overgelaten, maar dat de Here met zijn hand actief en machtig ingrijpt in alle gebeuren, groot en klein. Hij bestuurt en leidt ons door voorspoed en tegenspoed heen. Gods rechterhand is hoog verheven. Des Heren sterke rechterhand doet door haar daden de wereld beven en houdt door haar kracht Gods volk in stand.

Met de hand geven wij de dingen aan elkaar door. Zo geeft God ons onze levenstijd met alles, wat daarin gebeurt. Alle dingen komen ons uit zijn vaderlijke hand toe. We kunnen over hoogten en door diepten gaan. Maar het zijn Gods hoogten en diepten en dan wordt het anders beleefd. Dan is er dankbaarheid in voorspoed, dan is er geduld en volharding in tegenspoed en dan blijft er Godsvertrouwen voor de toekomst. Het is immers de hand van Hem, die zijn macht in de handen gelegd heeft van zijn Zoon, de Here Jezus Christus. Wat er ook gebeurt, het zal alles leiden tot Zijn Koninkrijk en Zijn heerlijkheid. Bij wie God liefheeft, zullen alle dingen om wille van Jezus Christus medewerken ten goede, ook alles wat 1989 zal brengen. Geloof dat maar!