1 Korinthe 6 : 12 - 20

12. Alles is mij geoorloofd, maar niet alles is nuttig. Alles is mij geoorloofd maar ik zal mij door niets laten knechten.
13. Het voedsel is voor de maag en de maag voor het voedsel, en God zal zowel het een als het ander teniet doen. Maar het lichaam is niet voor de hoererij, doch voor de Here, en de Here voor het lichaam.
14. God heeft niet alleen de Here opgewekt, maar zal ook ons opwekken door zijn kracht.
15. Weet gij niet, dat uw lichamen leden van Christus zijn? Zal ik dan leden van Christus wegnemen om er leden ener hoer van te maken? Volstrekt niet!
16. Of weet gij niet, dat wie zich aan een hoer hecht, een lichaam met haar is? Want, zegt Hij, die twee zullen tot een vlees zijn.
17. Maar die zich aan de Here hecht, is een geest met Hem.
18. Vliedt de hoererij. Elke andere zonde, die een mens doet, gaat buiten zijn eigen lichaam om. Maar door hoererij bezondigt men zich aan zijn eigen lichaam.
19. Of weet gij niet, dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, die in u woont, die gij van God ontvangen hebt, en dat gij niet van uzelf zijt?
20. Want gij zijt gekocht en betaald. Verheerlijkt dan God met uw lichaam.

Ons lichaam is best te vergelijken met een prachtig gebouw. Het is een heel kunstig gemaakt bouwwerk. De grote Architect heeft knap werk verricht. Alles hangt wonderlijk met alles samen. 't Is ook zo'n functioneel gebouw, ja multifunctioneel. Wat kunnen we er niet allemaal mee doen! Kijken, horen, ruiken, tasten, spreken, lopen, handelen, enz. Het is een gebouw met de "bovenkamers" van ons verstand om mee te denken, "kamers" van ons hart om gevoelens te kennen, haat en liefde, verdriet en vreugde, vurige hoop en matte moedeloosheid. Het is verbazingwekkend, waar dat gebouw allemaal niet voor kan dienen. Maar een gebouw moet ook bewoond zijn. Daar moet in gewerkt worden. Als 't leeg staat functioneert het niet. Staat het er alleen maar doelloos en vruchteloos te staan. En nu is dat geweldige gebouw, dat ons lichaam is, bedoeld voor een geweldige inwoner. Voor God Zelf. 't Is de bedoeling, dat de Here Zelf het gebouw van ons lichaam betrekt en multifunctioneel gaat gebruiken. Onze tekst herinnert ons daaraan: of weet gij niet, dat uw lichaam is van de Heilige Geest, die in u woont? Die handvol stof. Kunstig gemaakt en rijk voorzien van organen en functies om er de Here als tempel mee te dienen. Een wonderlijke en mooie gedachte.

Maar maken we het ook waar? Nee. Paulus heeft het in het gedeelte, waarin onze tekst staat, ook over zo ongeveer het ergste, wat we met ons lichaam, toch als tempel van Gods Geest bedoeld, kunnen doen: ontucht, hoererij. In ons lichaam huizen zo vaak onreine geesten. Ze ontwijden die tempel. Ze laten deze functioneren voor de voltrekking van zonden, als altaarplaats, waar aan de boze geofferd wordt. Dan lonken onze ogen vol begeerte naar het kwade. Dan spreken we leugen en bedrog. Dan maken we vuile handen. Dan bewandelen we met onze voeten de brede weg. En dat is heel verdrietig, ja schandelijk. Dat zo’n mooi gebouw voor zulke slechte dingen wordt gebruikt. En daarom herinnert Paulus ons aan het evangelie van de verlossing door de Here Jezus Christus en van de uitstorting door de Heilige Geest. Weet gij niet, dat uw lichamen leden van Christus zijn? Weet gij niet, dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, die in u woont? Door de Here Jezus heeft God weer beslag op ons lichaam gelegd, heeft Hij zich zijn rechtmatig bezit weer toegeëigend. Door de Here Jezus heeft Hij ook ons lichaam weer vrijgekocht. "Want gij zijt duur gekocht en betaald". Door de prijs van Jezus' lichaam aan het kruis van Golgotha. En door de Heilige Geest is Hij bezig deze tempel van Hem "kamer" voor "kamer" te heroveren, zijn heilzame invloed op ons lichamelijk bestaan hier op aarde meer en meer uit te breiden.

Merken we dat? Dat is bekering. Dat is: gaan geloven. En zo gaan we met die tempel de Here meer en meer dienen. Dan gaan onze ogen op zijn wenken letten. Dan gaan onze oren Zijn woorden horen. Dan gaan onze voeten in de wegen des Heren wandelen. Dan verspreidt onze mond zijn lof. Dan vouwen onze handen zich tot het gebed en verrichten die handen de dienst aan liefde en gerechtigheid. Dan wordt ons hele lichaam een gebouw, waarin de dienst der offerande in de ware en volle zin des woords plaats vindt. Dan blijkt, dat we niet meer van ons zelf zijn, maar van de Here.

En dan zal die tempel van ons lichaam ook in eeuwigheid niet verloren gaan, zoals we kort geleden met de catechisanten besproken hebben toen het ging over: ik geloof de wederopstanding van het vlees. Onze aardse tempel zal een keer afgebroken worden. Maar God zal daarna voor een wonderlijke restauratie zorgen. Gods kinderen zullen na hun dood opstaan in een verheerlijkt lichaam. ’t Zal een schitterende tempel zijn.

Multifunctioneel om eeuwig de Here te prijzen en te dienen.