Lukas 5 : 13

Aanraking

Vanwege het coronavirus moeten we anderhalve meter afstand van elkaar houden. En wie het virus hebben opgelopen moeten thuis of in het ziekenhuis in isolatie, in quarantaine. Dat is niet fijn, soms zelfs heel naar. Elkaar niet de hand te kunnen geven en te kunnen kussen. Als zieke het gevoel hebben een gevaar voor anderen, zelfs voor je geliefden te zijn.
In de tijd van Jezus was dat nog veel erger voor wie melaats waren. Lepra is een uiterst besmettelijke huidziekte. Ik bespaar u de vreselijke dingen die die ziekte in een lichaam aanricht, al weet u die misschien. Maar deze patiënten waren als extra leed helemaal uit de samenleving uitgebannen. Als iemand onbedoeld dicht bij hen kwam, moesten ze waarschuwend ‘onrein, onrein’ roepen.
Volgens het jodendom was zelfs hun relatie met God verstoord. Ze hoorden zo lang ze ziek waren, niet tot zijn volk en mochten niet in de tempel komen.
In gewone omstandigheden moet je je natuurlijk aan de regels van de overheid houden. In gewone omstandigheden moest een melaatse dat doen en ook Jezus. Maar de omstandigheden waren niet gewoon, want Jezus was niet gewoon. En dan is het: nood breekt wet.
De melaatse zag Jezus niet als een gewoon iemand, maar als de Zoon van God en Zoon des mensen, de redder namens God. Daarom moest hij in zijn nood naar Hem toe en zich voor Hem neerwerpen. Hij kon eenvoudig niet anders, wat men er ook van zeggen zou. Dat is een blijk van geloof, ‘toevluchtnemend’ geloof. En wat hij belijdt is ook een zuiver geloof. ‘Here, als U wilt, kunt U mij reinigen’. Het is geen bijgeloof. ‘U moet me reinigen’. Hij dwingt niets af, magisch, zoals de primitieve heidenen met hun afgoden doen. Hij laat het vrij. Gods wil is alles bepalend. Hij kan het ook anders willen en dan blijf je ook in Gods handen. Het is ook geen ongeloof. ‘U kunt het vast niet, ik vraag te veel’. Nee, als U het wilt, bent bij machte.
Is dat niet een voorbeeldig geloof? Het juiste geloof tussen bijgeloof en ongeloof in? Kennen we hier iets van? Dat is belangrijk in onze noden. En wie heeft die niet?
En Jezus ziet de melaatse niet op een gewone manier, maar met de Hem eigen ontferming, liefde, hulpvaardigheid. En dan is het ook: nood breekt wet. ‘En Hij stak zijn hand uit, raakte hem aan en zei: ‘Ik wil het, wordt rein’. Jezus houdt geen afstand. Jezus doorbreekt het isolement. Jezus stoort zich niet aan quarantaine. En zijn ‘ontsmettende’ liefde en redding is sterker dan de sterkste besmettelijkheid. De melaatse geneest, juist door die aanraking. Jezus herstelt zo zijn relatie met God en de medemens.
En die Jezus raakt ons nog steeds aan. Nu met Zijn Woord en Geest. Hij houdt geen afstand maar komt tot diep in ons hart. Om er te genezen, te reinigen, te verlossen. Hij steekt zijn hand uit naar ieder die zich voor Hem heeft neergeworpen, de verzoenende en helpende hand. Hij verzoent ons met God en de medemens. Hij helpt ons uit ziekte en andere noden. En wil Hij anders, dan is het ook goed, eeuwig goed. Jezus houdt geen afstand maar is ons heel nabij. Steek zelf in geloof en vertrouwen je hand maar naar Hem uit en laat die in de zijne rusten.