Mattheüs 27 : 46

Waarom hebt u mij verlaten?

Jezus citeert vanaf het kruis de eerste zin van psalm 22. Het eerste woord of de eerste woorden van een geschrift of lied waren toen de titel ervan. Iedereen dacht dan automatisch aan de hele inhoud van het geschrift of lied, die elke rechtgeaarde jood vaak ook uit het hoofd kende. Deze psalm van David is een klaaglied uit het bitterste lijden. Het leed van dorst: mijn tong kleeft aan mijn gehemelte. Het leed van spot: allen die mij zien, bespotten mij. Laat God je verlossen. Het leed van sollen met je laatste bezit: Ze verdelen mijn kleren onder elkaar. En naast dit leed, door mensen aangedaan, vooral de duisternis van de Godverlatenheid. Dat alles haalt Jezus niet alleen aan. Hij haalt het als de zoon van David over zich heen. Al het leed van de Godverlaten en mensonterende wereld priesterlijk meedragend en vorstelijk overwinnend wegdragend. Zodat we kunnen zeggen: wat zou een mens mij doen? Ik wordt immers nooit meer door God verlaten!