1. Opnieuw richtte de HEER zich tot Jona:
2. ‘Maak je gereed en ga naar Nineve, die grote stad, om haar aan te klagen met de woorden die ik je zeg.’
3. En Jona maakte zich gereed en ging naar Nineve, zoals de HEER hem opgedragen had. Nineve was een reusachtige stad, ter grootte van drie dagreizen.
4. Jona trok de stad in, één dagreis ver, en riep: ‘Nog veertig dagen, dan wordt Nineve weggevaagd!’
5. De inwoners van Nineve geloofden God: ze riepen een vasten uit en iedereen, van hoog tot laag, hulde zich in een boetekleed.
6. Toen de profetie de koning van Nineve bereikte, stond hij op van zijn troon, legde zijn staatsiegewaad af en ging, gehuld in een boetekleed, op de grond zitten.
7. En hij liet in Nineve omroepen: ‘Volgens bevel van de koning en zijn edelen is het niemand toegestaan te eten of te drinken, mens noch dier, rund noch schaap of geit. De dieren mogen niet grazen of water drinken.
8. Iedereen, mens en dier, moet zich hullen in een boetekleed en luidkeels God aanroepen. Laat iedereen anders gaan leven en breken met het onrecht dat hij doet.
9. Misschien dat God van gedachten verandert en op zijn besluit terugkomt; wie weet zal hij zijn woede laten varen, zodat wij niet te gronde gaan.’
10. Toen God zag dat zij inderdaad anders begonnen te leven, kwam hij terug op wat hij gedreigd had hun aan te doen, en hij deed het niet.

1. Dit wekte grote ergernis bij Jona en hij werd kwaad.
2. Hij bad tot de HEER: ‘Ach HEER, heb ik het niet gezegd toen ik nog thuis was? Daarom wilde ik naar Tarsis vluchten. Ik wist het wel: u bent een God die genadig is en liefdevol, geduldig en trouw, en tot vergeving bereid.
3. Laat mij maar sterven, HEER: ik ben liever dood dan dat ik zo verder moet leven.’
4. Maar de HEER zei: ‘Is het terecht dat je zo kwaad bent?’
5. Nadat Jona Nineve had verlaten, was hij aan de oostkant van de stad gaan zitten. Hij had er een hut gemaakt om in de schaduw af te wachten wat er met de stad zou gebeuren.

We lezen vaak in de bijbel, dat God nooit verandert, maar altijd dezelfde blijft. En ook dat Hij bij zijn woord blijft en doet wat Hij belooft. Toch lezen we in het boek Jona ook, dat God van gedachten verandert en zijn dreigementen aan de inwoners van Ninevé niet uitvoert. Is dat in tegenspraak met elkaar? Nee. Want God is niet onveranderlijk zoals een koude, dode steen dat lijkt te zijn, maar Hij is onveranderlijk in zijn verlangen, dat wij gaan leven zoals Hij het bedoelde toen Hij ons schiep. Wie zijn leven over een andere boeg gooit en volgens Gods wil gaat spreken en handelen, vindt Hem daarom onveranderlijk aan zijn zijde. Dat is de reden waarom Ninivé niet ondersteboven wordt gekeerd, zoals Jona namens God had 'voorspeld', maar gespaard blijft. Jona gunt dat de Ninevieten niet en is in zijn trots gekrenkt, omdat hij geen gelijk heeft gekregen. Maar God gunt ons allemaal zijn heil en krijgt liever ongelijk, als het om de profetieën van onheil gaat. Alle reden om je leven op die God te richten. Dus om, net als de inwoners van Ninevé, van leven te veranderen, je te bekeren.