Jesaja 4 : 6

Een hut

En er zal een hut zijn tot een schaduw des daags tegen de hitte, en tot een schuilplaats en een toevlucht tegen stortbui en regen.

Als het hartje zomer is, kan de zon ontzettend warm zijn. Zó warm, dat je het in haar gloeiende stralen niet lang kunt uithouden. Als je dan op ‘t land aan ‘t werk bent, zoek je nu en dan even een schuilplaats, die schaduw biedt. Bijvoorbeeld een hut.

Maar midden in de zomer kunnen ook flinke onweersbuien zich ontladen. Je kunt er plotseling door overvallen worden als je op ‘t open veld aan ‘t werk bent. Dan zoek je een schuilplaats tegen de stortregen. Bijvoorbeeld een hut.

In het oude Israël stonden dergelijke schuilhutten op de velden. ‘t Waren heel eenvoudige dingen. Ze bestonden vaak uit niet meer dan een simpel dak van loof, gesteund door vier stokken. Ze waren van enige afstand onzichtbaar omdat ze dezelfde kleur als de velden hadden. Maar ze waren erg nuttig voor wie moest schuilen, of dat nu tegen de zonnestralen of tegen de regenstralen was.

Met dit prachtige beeld beschrijft Jesaja het heil, dat God aan zijn volk wil geven. Hij zelf zal voor hen een schuilplaats en een toevluchtsoord zijn tegen alle kwade invloeden.

En dat is een rijke troost. Want in het geestelijk klimaat, waarin wij leven, kan ons menig kwaad belagen. Het ene kwaad werkt als een voortdurende straling, waaraan we bloot gesteld worden, zoals de stralen van de zon. Ik denk aan het individualisme van deze tijd: ieder voor zich en "God" voor ons allen. Ik denk aan het materialisme en de genotzucht. De massa lijkt weer te leven van brood en spelen. Ik denk aan de zedelijke vrijheid. Alles kan, alles mag. Er wordt vaak met ruime maten gemeten in het handelsverkeer, het geldverkeer, het sociale verkeer, het seksuele verkeer. Wanneer je als oprecht en serieus christen op de akker van deze wereld werkzaam bent, kun je erg veel hinder van dit geestelijke klimaat hebben. Een hinder als van een brandende hitte.

Maar er is ook ander kwaad, dat ons als een stortbui kan overvallen. Je bent bedrogen door iemand, die je altijd vertrouwd hebt. Een bedrijfsinkrimping maakt je werkeloos op een leeftijd, waarop je niet meer aan de bak komt. Een ziekte, die je plotseling overviel, verandert je leven van de ene dag op de andere. Het sterfgeval van een geliefde maakt alles zo moeilijk en zwaar. Zo kunnen er storm en regen over je leven striemen. Je lijkt er door te worden weggevaagd. ‘t Is niet om uit te houden. Onder de blote hemel van dit harde aardse bestaan moet je soms veel incasseren.

Maar er is een hut om naar toe te vluchten en in te schuilen. Dat is de verlossing van God. Dat is zijn reddende en bewarende trouw in Jezus Christus. Wie onder het dak van Gods geboden en beloften kruipt, vindt bescherming. De schuilplaats van de Allerhoogste biedt beschutting. Die geeft je schaduw tegen de hitte van de zon en houdt je droog bij een stortbui. ‘t Gebeurt op een weinig zichtbare manier, zoals een hut in de kleuren van haar omgeving slecht te zien was. 't Is niet glashard te bewijzen. 't Is alleen te geloven. Velen "zien er niets in ". Maar wie er geopende ogen voor krijgt om deze hut te ontdekken en er echt naar toe gaat om er in te schuilen, zal het nut ervan ervaren. ‘t Lijkt ook een schamele vorm van bescherming. Een loofhut. Meer niet. Een hut in een wijngaard, een nachthut in een komkommerveld (Jes. 1 : 8). Meer niet. Echt "thuis" tussen vier veilige stenen muren zijn we er niet. Maar dat is ook nog niet de bedoeling. Zodra het kan, moeten we ‘t open veld van deze wereld weer in als christenen, om te werken zolang het dag is. We zijn tenslotte "arbeiders in de wijngaard". We moeten toch op de akker van deze wereld vruchten laten groeien voor Gods Koninkrijk. Maar gaat het gewas niet kapot onder de hete zonnestralen en de striemende regen? Nee, het groeit er juist van! Laten we schuilen als ‘t moet. Laten we werken als ‘t kan. Opdat wij eens terecht komen in ‘t eeuwige Vaderhuis met de vele woningen en onze werken in de eeuwige graanschuur. Want God zal mij, opdat Hij mij beschutt' in ramp en nood versteken in zijn hut.